Van Cuba naar Argentinië

7 oktober 2017 - Buenos Aires, Argentinië

Buenos dias

We schrijven deze blog vanuit Buenos Aires. Inmiddels zijn we hier al een week en hebben we al 5 dagen Spaanse les achter de rug.

De laatste 2 weken op Cuba hebben we wat rustiger aan gedaan qua fietsen. We hebben meer rustdagen genomen om o.a. te genieten van de witte stranden en de prachtige natuurparken rond Viñales en Soroa waar we hebben gewandeld, gesnorkeld en paardgereden. Mijn hemel wat krijg je daar een zadelpijn van, dat fietsen is er niks bij!

Onze laatste dagen op Cuba we in Havana doorgebracht. Dit is veruit de mooiste stad die we op Cuba hebben gezien. Maar naast de prachtige pleinen zijn er toch ook veel vervallen gebouwen en zooi op de straten. Alhoewel dit zou ook te maken kunnen hebben met de orkaan.
Wij hebben weinig meegekregen van de hevigheid van de orkaan omdat we het nieuws niet of nauwelijks konden volgen. We waren dan ook verrast om de filmpjes te zien van onze host waarin we het water tot borsthoogte door de straten van Havana zagen stromen. De beroemde Malecon (de boulevard langs de zee) was dan ook nog steeds afgesloten toen wij zo’n 2 weken na de orkaan in Havana waren.  Ook stonden er veel containers met vuilnis (dat soms verschrikkelijk stonk). Elke dag werd de stad een stukje schoner.

Na zo’n 5,5 week Cuba waren we ook wel weer klaar om van het eiland te vertrekken. We hebben ons flink ondergedompeld in de Cubaanse cultuur en mogen proeven van het Cubaanse leven. Nog nooit hebben we een land gezien zoals dit en we hadden dit niet willen missen maar of we er ooit naar teruggaan… waarschijnlijk niet. Het is te omschrijven als indrukwekkend, fascinerend en totaal bizar! Het is een ingewikkeld land en ik zou hier erg moeilijk kunnen wonen, leven, aarden. Het romantische beeld dat ik van Cuba had blijkt in de realiteit totaal anders. Cuba is een heel erg arm derde wereld land met veel vervallen steden. Staat er in de lonely planet dat iets werkelijk prachtig is bereid je dan voor op iets wat best mooi is maar, vergeleken met Spaanse of Italiaanse steden, hartstikke vervallen, de (natuur)parken slecht onderhouden en verder ligt overal veel vuilnis.

In Cuba zijn de verschillen tussen arm en rijk heel erg klein. Het overgrote merendeel van de bevolking is behoorlijk arm en echte rijkdom bestaat hier eigenlijk niet (en al helemaal niet in het legale circuit). Zelf iets beginnen is eigenlijk niet echt mogelijk vanwege het communisme. Grote bedrijven zijn altijd van de staat. Werknemers van deze bedrijven worden betaald door de staat en ontvangen een erg laag salaris. (daarom beunen veel mensen wat bij in de toeristische sector waar je privé wel e.e.a. kunt beginnen of meer verdient aan de fooitjes dan aan salaris). Als toerist word je dan ook al snel gezien als een bron van inkomsten. Op straat word je dan ook de hele tijd aangesproken. ‘Taxi sir, taxi?’ ‘Un dollar?’ ‘Ik zal je de weg wijzen, heb je dan een fooitje voor me?’ ‘Heb je een pen voor me?’ ‘Ola, souvenir?’ ‘Looking for a restaurant?’ etc…. Dit is soms doodvermoeiend! Ook maakt het je een beetje wantrouwend voor elk praatje of elke hulp die je aangeboden wordt. Je hebt geen zin om voor alles te betalen en aan de andere kant voel je je ook ontzettend rijk, wit en westers en snap je ook wel dat die mensen geld in jou zien. Ik heb het idee dat je hierdoor (en ook door de taalbarrière) nooit echt onderdeel voelt van de bevolking. Aan de andere kant hoef je verder helemaal niet bang te zijn dat je wordt bestolen ofzo. Je zou misschien verwachten dat er ook veel wordt gestolen maar dat is helemaal niet zo. Je kunt je fiets met al je bagage erop rustig laten staan. Ook in de steden voelt het heel veilig, zelfs in het donker! We hebben ook geen verhalen gehoord van toeristen die iets vervelends hebben meegemaakt.

Wat het ook lastig maakt is dat er in Cuba 2 valuta’s zijn. Ze heten allebei pesos (om het nog verwarrender te maken). De ene is de pesos cubano, welke het meeste wordt gebruikt door de lokale bevolking. De andere is de pesos convirtible of CUC. Deze wordt gebruikt door de toeristen en voor grote aankopen zoals een tv of een wasmachine. 1 cuc is ongeveer 1 USdollar en 1 cuc is 25 pesos cubano. Vrijwel alle toeristische attracties (hotels, taxi’s, restaurants, excursies) worden aangeboden in CUC’s. Echter, boodschappen kun je dan weer beter doen in pesos cubano. Op het platteland zijn veel producten dan ook alleen te koop in pesos cubano. Gelukkig hadden wij hier voldoende van bij zodat we altijd voor een prikkie een tros bananen of brood konden kopen. Maar! In de steden waar ze gewend zijn aan toeristen proberen ze dit soort producten ook te verkopen in cuc’s. Alles wat minder dan 25 pesos cubana (1cuc) kost wordt gewoon verkocht voor 1 of 2 cuc. Zo is een tros bananen die normaal 10 pesos kost ineens 1 of 2 cuc. En hetzelfde geldt voor een brood van 3 pesos cubano. Veel toeristen die alleen in Havana of op een luxe vakantieoord verblijven wisselen geen cuc’s voor pesos cubano en betalen dus alles in cuc. Toch word je als je niet oppast flink opgelicht en betaal je soms 20x zoveel! Soms halveert de prijs dan ook ineens als je alleen al zegt dat je in pesos cubano wilt betalen.

Wat het dagelijks leven op Cuba verder lastig maakt is de ontzettend slechte, trage en schaarse internetverbinding. Je koopt hiervoor behoorlijk dure kaartjes bij het staatsbedrijf etecsa. Op centrale pleinen in steden (vaak te herkennen aan de vele mensen met telefoontjes, tablets of laptops) kun je dan op de centrale WIFI verbinding. Met een beetje mazzel ben je na zo’n 5 min met de code op jouw kaartje ingelogd en heb je daarna een rete slechte en trage internetverbinding. Maar om zo’n kaartje te krijgen moet je toch zeker minstens een half uur in de rij staan! En dat geldt voor ongeveer elke winkel…. Bij veel winkels staan lange rijen geduldig wachtende Cubanen. Met het woordje ultimo?? kom je er achter wie de achterste in de (soms ongeordende) rij is. Als je dan aan de beurt bent dan is vaak wel duidelijk waarom er zo een lange rij staat. Het werktempo is vaak laag een de efficiëntie (echt zo’n westers woord) is vaak ver te zoeken. Nee de Cubanen nemen het niet zo nauw met de tijd. Ahora (letterlijk nu) betekent komt later en Mañana (letterlijk morgen) betekent vaak dat het niet meer gebeurt. Bij winkels en cafetaria’s is het vaak ook een training van het geduld. Mocht je net ergens (als enige klant) binnenlopen waar de winkelbediende net even wat anders aan het doen is. Dan wacht je gewoon geduldig tot ze klaar is (duurt soms 10 minuten). Ook de openingstijden van winkels moet je niet altijd voor waarheid nemen. Als het rustig is sluit een winkel gerust een uurtje eerder, geen haan die er naar kraait. En laatst hadden we geen water meer voor op de fiets. We hadden op de deur van de supermarkt gezien dat die de volgende ochtend om 08:00 op zou gaan. Wij vertrokken die dag bewust laat zodat we nog even water konden kopen. Sta je bij de supermarkt, ‘nee, de supermarkt opent vandaag een half uurtje later’.  Voor ons ongeduldige efficiënte westerlingen behoorlijk frustrerend maar inmiddels zijn we al een stuk geduldiger en rustiger geworden en lachen wij om ongeduldige mede-toeristen!

Waarin Cuba dan weer wel een echt voorbeeld is voor de rest van de wereld is in de openheid en tolerantie. Op Cuba leven alle huidskleuren van spierwit tot pikzwart in alle vredigheid samen als één gemeenschap. De mensen zijn vriendelijk en accepteren alles en iedereen zoals ze zijn. Je ziet hier allerlei soorten kleding voorbij komen. In Havana zie je veel she-males en alles lijkt gemoedelijk samen te gaan. Het maakt niet uit hoe je er uit ziet of wie je bent. Ook lijkt de sociale controle heel hoog omdat iedereen elkaar lijkt te kennen en er altijd praatjes worden gemaakt. Ook hebben wij vaak meegemaakt dat mensen ons aanspraken en zodra we vertelden dat we op de fiets reisden ze zeiden ‘oh ja, ik heb jullie een stuk terug zien fietsen’ of ‘ik heb er al van gehoord’ of ‘jullie vorige host heeft al naar ons gebeld’ etc.

In ieder geval hadden we na ruim 5 weken het gevoel dat we ècht van Cuba hadden geproefd maar waren we ook wel weer toe aan wat meer civilisatie, efficiëntie en luxe. We keken uit om naar de grote stad Buenos Aires te gaan!

En! Here we are! En een grote luxe en efficiënte stad is het!
De afgelopen week hebben we een appartementje gehuurd via airbnb en Spaanse les gevolgd bij een taalschool. We hebben gewoon een gratis wifi verbinding in ons appartement en die is keigoed! We kunnen zelfs videobellen! We hebben (voor Cubaanse begrippen zeer moeilijke boodschappen…lees niet te verkrijgen) hier binnen 1 minuut gevonden! We hebben zelfs geshopt. Ze hebben hier mega grote supermarkten (a la een Franse supermarché). Je kan hier gewoon rundvlees kopen in de supermarkt (en het is nog SUPER kwaliteit en super goedkoop). De auto’s hebben geen gitzwarte uitlaatgassen. En dit lijkt in Nederland misschien heel gewoon. Maar vanuit ons Cubaans perspectief kunnen we dit ineens enorm waarderen!

Foto’s

11 Reacties

  1. Merel:
    7 oktober 2017
    Ola chica en Chico!
    Alweer in Argentinië, lekker verder oefenen met de Espanol. En doen jullie dagelijks een tango?
    Veel plezier en vergeet niet ook weer een keer te gaan fietsen!
    Xx vanuit het natte en gure NL
  2. Cees:
    7 oktober 2017
    En wij hier maar hard aan het werk .....
    Mooi verhaal. Plezier nog.
  3. Margot:
    8 oktober 2017
    Hoi Max en Susan, wat een ontzettend leuk verhaal om te lezen, en mooie foto's . Hier mis je niks, al dagen heel saai en regenachtig weer. Geniet en veel plezier verder met jullie geweldige reis,
    xxx Margot
  4. Kees van Boxel:
    8 oktober 2017
    Goed verhaal, Susan en Max. Ook mooie foto's.
    Ga zo door!
  5. Neli:
    8 oktober 2017
    Prachtig verhaal, toi, toi, Neli
  6. Janny Haringcaspel:
    8 oktober 2017
    Leuk hoor om dit allemaal te lezen.
    Veel plezier verder.
    Groet Janny
  7. Anneke:
    8 oktober 2017
    moooooi! Blijf genieten.
  8. Jose Leeuw Fitaal:
    8 oktober 2017
    Wat een avontuur, leuk om te lezen. Veel plezier nog.
  9. Roelof:
    12 oktober 2017
    Hahaha ongeduldige westerlingen. Wat een luxe heerlijk. Beste biefstukken ook! Enjoy ! Ik kijk uit naar het volgende verhaal !
  10. Tessa Peet:
    23 oktober 2017
    Goed geschreven!! Heerlijk om te lezen... en wat een gave foto’s!
    Have fun!! Xx
  11. Jelle:
    23 oktober 2017
    Super gaaf! Heerlijk om te lezen en prachtige foto's!